ՇԱՐԿԱՅ եւ ՇԱՐԿԱՅԵԱԼ. συγκείμενος comositus, constand. Իբր Շարակայեալ. շարակացեալ, բաղկացեալ.

Պարզն ... եւ շարկայն. (Պերիարմ.։)

Յերկաքանչիւրիցն շարկացեալ, եւ անկատար ըստ ինքեան. (Աթ. ՟Բ։)