Զուգայարմարութիւն.
Կրկնեալ շարայարմարմամբ՝ ի տասնուվեցեակն գլխաւորի. (Քեր. քերթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | շարայարմարումն | շարայարմարմունք |
| accusatif | շարայարմարումն | շարայարմարմունս |
| génitif | շարայարմարման | շարայարմարմանց |
| locatif | շարայարմարման | շարայարմարմունս |
| datif | շարայարմարման | շարայարմարմանց |
| ablatif | շարայարմարմանէ | շարայարմարմանց |
| instrumental | շարայարմարմամբ | շարայարմարմամբք |