συνάπτομαι conjungor, adhaereo. Շարամերձիլ. յարիլ. միաբանիլ.

Թուոյն մասնկաց ոչինչ է հասարակ սահման, առ որ շարամօտին մասնկունքն իւր։ Երեքն եւ եօթեանքն առ ոչ մի ինչ հասարակ սահման շարամօտին. (Արիստ. քանակ.։)

Արար շարամօտիլ առ միմեանս ըստ փոքու ընտանութեան աննմանութեամբ բնութեանցն։ Ներհակքն շարամօտիլ ի միմիեանս ոչ կարէին։ Ծայրիցն շարամօտեցելոցն շաղկապեալ զնոսա։ Ջուր ըստ ցրտութեանն յերկիր շարամօտի. հուր ըստ ջերմութեանն շարամօտի յօդս. (Նիւս. բն. ՟Ա. ՟Ե։)