Շարակածեմ

ն.

ՇԱՐԱԿԱԾԵԼ. որպէս յն. συντάσσω . Շարադասել, շարակարգել.

Շարաձայնք ասին, զի շարակածելով ընդ ձայնաւորսն՝ ձայն բացակատարեն. (Թր. քեր.։)

Զոր բառ եւ բայ ասեմք, եւ շարակածեալ, եւ այլն. (Երզն. քեր.։)