ՇԱՐԱԲԱՌՆԱԼ. συναναίρω, συναίρω simul aufero, tollo, attollo, confero. Ընդ իւր բառնալ. ի բաց բառնալ.
Մակացելին ի բաց բարձեալ՝ ընդ իւր ի բաց բառնալ զմակացութիւնն. իսկ մակացութիւնն զմակացելին ոչ շարաբառնալ. (Արիստ. առինչ.։)
Սեռն յառաջագոյն է քան զընդ ինքեամբն տարբերըութիւնս. վասն որոյ շարաբառնայ զնոսա, այլ ոչ շարաբառնի. եւ այլն. (Պորփ.։)
Ճշմարտութիւն է, յորժամ շարաբառնամ զամենայն սնոտի թագաւորութիւնս։ Տարերք զմիմեանս ոչ ծախեալ շարաբառնան. (Զքր. կթ.։)
Հանուրն շարաբառնալով՝ բառնանի ընդ նմին եւ ոմնն. (Խոսրովիկ.։)
Եւ Բարձեալ բերել. կրել. ունել յինքեան.
Անպարագրելի բանն ի գիրկս հողեղինաց շարաբարձեալ ի վերայ կիսիշոյ։ Զմշտնջենաւորն յինքեան կրէ շարաբարձեալ զվսամականն ներգործութիւն, ի թուականութենէ, եւ յաստեղաբաշխութենէ շարաբարձեալ յինքեան ունի (այսինքն հաւաքեալ կրէ). (Մագ. ՟Ե. ՟Կ՟Գ. եւ Մագ. խչ.։)