ՇԱՄԲՇԱՆՔ կամ ՇԱՄՇԱՆՔ. cf. ՇԱՄՇՈՒԹԻՒՆ.

Շամբշելոյն սուր առեալ, եւ յանձին արարեալ՝ շամբշանացն բուժի. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 26։)

Մաքսիմոս դատաւոր ասէ, յայտ արարեր զշամշանսքո, զի խաչելոյ երկիր պագանես. (Ճ. ՟Ա.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif շամշանք
accusatif շամշանս
génitif շամշանաց
locatif շամշանս
datif շամշանաց
ablatif շամշանաց
instrumental շամշանաւք