չ. ՆՈՒԱՂԱՀՆՉՈՒՄՆ ՆՈՒԱՂԱՁԱՅՆ. Որոյ նուաղ է հնչումն կամ ձայնն.
Յարծաթագործական հատածսն՝ սակաւ մխածն նուաղահնչումն լինի. (Քեր. քերթ.։)
Լսել ձայնի պաղատանաց նուաղաձայն հիւանդացելոյ բնութեանս. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նուաղահնչումն | նուաղահնչմունք |
| accusatif | նուաղահնչումն | նուաղահնչմունս |
| génitif | նուաղահնչման | նուաղահնչմանց |
| locatif | նուաղահնչման | նուաղահնչմունս |
| datif | նուաղահնչման | նուաղահնչմանց |
| ablatif | նուաղահնչմանէ | նուաղահնչմանց |
| instrumental | նուաղահնչմամբ | նուաղահնչմամբք |