cf. ՆԿԱՐԱԳՐՈՒԹԻՒՆ՝ ըստ ամենայն առման.
առաքեա՛ զշնորհս հոգւոյդ սրբոյ ի նկարակերպութիւն տպաւորութեան մարդեղութեան մարմնացելոյն ի կուսէն որդւոյ քոյ եւ աստուծոյ մերոյ. այսինքն նկարեալ պատկեր. (Մաշտ.։)
Ճշմարտապէս մանուկ ծնաւ մեզ ըստ հոգւոյն նկարակերպութեանն (ի գիրս եսայեայ՛. (Թէոդոր. կուս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նկարակերպութիւն | նկարակերպութիւնք |
| accusatif | նկարակերպութիւն | նկարակերպութիւնս |
| génitif | նկարակերպութեան | նկարակերպութեանց |
| locatif | նկարակերպութեան | նկարակերպութիւնս |
| datif | նկարակերպութեան | նկարակերպութեանց |
| ablatif | նկարակերպութենէ | նկարակերպութեանց |
| instrumental | նկարակերպութեամբ | նկարակերպութեամբք |