ՆԵՐՇՆՉԱԿԱՆ ἕμψυχος spirans, animatus. որ եւ ՆԵՐՇՆՉԱՒՈՐ. Ներանձնաւոր. ունօղ զշունչ կամ զհոգի. հոգիաւոր.
Սահման կենդանւոյն, գոյացութիւն ներշնչական՝ զգայական՝ ինքնաշարժ։ Կենդանի՝ գոյացութիւն ներշնչական զգայական. արդ վասն զի ներշնչականն ի յոլովագոյնս հասեալ գոյ քան զկենդանին, եւ այլն. (Անյաղթ պորփ.։)
Անձն անմահ՝ պատճառ էին՝ նախդիր մտաց. միտք՝ ներշնչականիս. ներշնչականն՝ կենդանականիս, կենդանականն՝ մարդոյս։ Ի բանականէ՝ ի ներշնչականէ՝ ի չորից տարերց՝ մարմին առ. (Քեր. քերթ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ներշնչաւոր | ներշնչաւորք |
accusatif | ներշնչաւոր | ներշնչաւորս |
génitif | ներշնչաւորի | ներշնչաւորաց |
locatif | ներշնչաւորի | ներշնչաւորս |
datif | ներշնչաւորի | ներշնչաւորաց |
ablatif | ներշնչաւորէ | ներշնչաւորաց |
instrumental | ներշնչաւորաւ | ներշնչաւորաւք |