adj.

στενότερος angustior. Առաւել կամ կարի նեղ. անձկագոյն.

Մտանել ի նեղագոյն տեղի մի յառուամէջս այգեստանոյն. (Ագաթ.։)

Հանդիպեցաւ ինձ ի մէջ փողոցի նեղագունի. (Ոսկիփոր.։)

Զոր երկինք տանել ոչ կարէ, ի նեղագոյն մսուր դնի. (Ճ. ՟Գ.։)

Տեղին այն նեղագոյն՝ լայնատարած ցուցաւ քան զհաստատութիւն երկնից։ Գերեզման նեղագոյն, եւ աթոռ բարձրագոյն. (Մեկն. ղկ.։)

Տեսանել զամենայն եկեղեցիս նեղագոյն լեալ ի բազմութենէ ընթացելոցս. (Ոսկ. ծն. քրիստոսի.։)

Ոճ յետնոց է ասելն.

Կամք անուն յատկապէս եւ նեղագոյն միայն առեալ է ի վերայ բանական բնութեանս. (Մխ. ապար.։)