adj.

ἁρχῖος, ἁρχαιότερος, πρότερος antiquior, prior, priscus, pristinus, primarius. Առաւել նախնի. նախկին. նախագոյն. յառաջագոյն. հնագոյն. գլխաւոր.

Նախնագոյն էր Մովսէս քան զամենայն իմաստունս հեղղենացւոց. (Մխ. դտ.։)

Ի նախնագունից սկսեալ, եւ ի ձեռն միջնոցն ի յետինսն կոյս իջեալ. (Դիոն. ածայ.։)

Չարեացն վարդապետքն նախնագոյնք ի բաղասականս են կողմանս. (Խոր. ՟Ա. 60։)

Ընդդիմամարտութեան սատանայի համբերեաց, եւ զնախնագոյնս ամենայն զօրութեանց նորա ընկճեաց. (Շ. յկ. ՟Լ՟Բ։)