ՆԱԽԵՂԱԿ. ա. ՆԱԽԵՂԵԱԼ. Յառաջագոյն եղեալ, գտեալ. նախաստեղծեալ.
Նախեղակ վեհից իմանալեացն խումբ. (Շ. տաղ.։)
Բոլորիցն աստուած ընդդէմ նախեղակ մարդոյն փակէ զճանապարհ ծառոյն կենաց. (Պիտառ.։)
Նախեղելոց հոգեղինաց զօրութեանց զվերին կայանսն տալով. (Լմբ. պտրգ.։)
Մինչ զի եւ զնախեղելովքն եւ այլն. (Նիւս. երգ.։)