Նախավկայեմ

adj.

ՆԱԽԱՎԿԱՅԵԼ. πρωτομαρτύρομαι, προδιαμαρτύρομαι ante testor, praenuncio. Կանխաւ վկայել, կամ վկայութիւն դնել յառաջագոյն.

Յառաջ քարոզել զիւրաքանչիւր, եւ նախավկայել աւետաւորութիւն զառ ի յաստուած կենացն. (Բրս. հց.։)