adj.

ՆԱԽԱՊԱՏՈՒԱԳՈՅՆ ՆԱԽԱՊԱՏՈՒԵԼԱԳՈՅՆ. προτιμώτερος, τιμιότερος . Առաւել նախապատիւ. պատուականագոյն. կարի նախամեծար.

Առ աստուած հնազանդութեան ոչինչ նախապատուագոյն. (Բրս. հց.։)

Ի նախապատուագունից (բերոց՝ կային) ինքն զմայլեալ, աստուծոյ ի մնացորդացն նուիրեաց. (Նիւս. երգ.։)

Որպէս թէ նախապատուագոյն իցէ նոցայն (նկարչաց) արուեստ քան զգրչաց. (Սարկ. հանգ.։)

Ամենեցուն նախապատուելագոյն եւ երեւելագոյն. (Նիւս. ի սքանչ.։)