adj.

προτακτός in fronte collocatus, antesignanus. Նախկին ի շարս. նախադաս. նախապատիւ. գլխաւոր.

Պետրոս նախաշար առաքելոց, եւ վէմ հաւատոյ կաթողիկէ եկեղեցւոյ. (Գր. սքանչ. ի ստեփ.։)

Գրիգորի հայոց մեծաց լուսաւորչի, եւ նախաշար վարդապետի հայոց։ Նախաշար վարդապետին՝ լուսաւորչին մերոյ՝ սրբոյն Գրիգորի. (Հ=Յ. սեպտ. ՟Լ.։ Ոսկիփոր.։)