ՆԱԽԱՆԱՀԱՏԱԿԻԼ ձ. ՆԱԽԱՆԱՀԱՏԱԿՈՒԹԻՒՆ. προαγωνίζομαι, προάγων antepugno եւ praeludium certaminis. Կանխել ի մրցանս. եւ Նախակրթութիւն.
Նախահատկութիւնք, եւ նախանահատակութիւնք ոմանց՝ ոչ այլոց, քան եթէ ի սակս այսոցիկ պարտ է նախանահատակել. (Պղատ. օրին. ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նախանահատակութիւն | նախանահատակութիւնք |
| accusatif | նախանահատակութիւն | նախանահատակութիւնս |
| génitif | նախանահատակութեան | նախանահատակութեանց |
| locatif | նախանահատակութեան | նախանահատակութիւնս |
| datif | նախանահատակութեան | նախանահատակութեանց |
| ablatif | նախանահատակութենէ | նախանահատակութեանց |
| instrumental | նախանահատակութեամբ | նախանահատակութեամբք |