ՆԱԽԱԳՈՐԾԵԼ. Նախ կամ կանխաւ գործել, առնել, կատարել.
Նախագործեալ աստուածեղէն եւ նախագործս հրաշս. (Մամբր.։)
Նախագործեցելոց յամենայն եկեղեցւոջն քահանայապետականացն եւ այլն. (Դիոն. եկեղ.։)
Տագնապաւ նախագործելոցն միշտ տարակուսեալ. (Նար. ՟Ի՟Գ։)
Մոռանայ զնախագործեալ բարիսն. (Լմբ. ժղ.։)
Պարտիք նախագործելոց մեղաց։ Ի խոստովանութիւն նախագործեալ յանցանացն. (Գր. հր.։)
Նախագործեալքն հրապարակին. (Գանձ.։)