Յօժարեցուցանելն. յորդորումն.
Յօժարեցութիւն տուրս սրբոցն տալոյ։ Յօժարեցութիւն գործոյն (այսինքն ի գործ)։ Յօժարեցութիւն առ ի յաճումն. (Նախ. ՟բ. կոր.։ Նախ. ՟բ. թես. եւ Նախ. եբր.։)
Յօժարեցութիւն մարգարէից եղեւ ի վերայ նոցա. (Եփր. ել.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յօժարեցութիւն | յօժարեցութիւնք |
| accusatif | յօժարեցութիւն | յօժարեցութիւնս |
| génitif | յօժարեցութեան | յօժարեցութեանց |
| locatif | յօժարեցութեան | յօժարեցութիւնս |
| datif | յօժարեցութեան | յօժարեցութեանց |
| ablatif | յօժարեցութենէ | յօժարեցութեանց |
| instrumental | յօժարեցութեամբ | յօժարեցութեամբք |