adj. adv.

Առաւել յորդ. առատագոյն. ճոխագոյն. առաւելապէս. մեծապէս. կարի յոյժ. կարի շատ. պօլ պօլ, զիատէ, չօգ.

Յորդագոյնս տարածեցաւ աղանդն նոցա։ Եւ քան զջրհեղեղն եւս յորդագոյնս բազմացուցանել։ Յորդագոյն նշանակելովն ի վարդապետելն իւրում. (Ագաթ.։)

Իսկ Երուանդ առաւել եւս յորդագոյն տայր զպարգեւսն. (Խոր. ՟Բ. 82։)

Ե՛ւս յորդագոյնս յուսացաւ կոչել այցելու ինքեան զԱստուած. (Արծր. ՟Ա. 1։)

Յորդագոյնս եւս տարածես զաղանդ նոցա. (Յհ. կթ.։)

Յորդագոյն գոչմամբ ճայթիւն հանէին. (Պիտ.։)