Յոլովանալն. յոլովելն, իլն.
Ոչ զուղիղ վարս, եւ ոչ զբարեացն գործոց յոլովումն. (Խոսր.։)
Ջուրք յԱստուծոյ ունին զյոլովումն եւ զպակասումն. (Հ. դեկտ. ՟Լ՟Ա.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | յոլովումն | յոլովմունք |
accusatif | յոլովումն | յոլովմունս |
génitif | յոլովման | յոլովմանց |
locatif | յոլովման | յոլովմունս |
datif | յոլովման | յոլովմանց |
ablatif | յոլովմանէ | յոլովմանց |
instrumental | յոլովմամբ | յոլովմամբք |