adj.

ՅՈԳՆԱՄԱՆԱԿ ՅՈԳՆԱՄԱՆԱԿԱԳՈՅՆ ՅՈԳՆԱՄԱՆԱԿԵԱՅ ՅՈԳՆԱՄԱՆԱԿԵԱՆ. πολυχρόνιος, πολυχρονιότερος longum tempus durans, diuturnus, diuturnior. Բազմաժամանակեայ. յերկարատեւ. տոկուն. եւ Վաղեմի. դիմացկուն, շատ ատենուան.

Ունակութիւն եղեալ ի նմա տարրասցի, եւ դժոխաշարժ լիցի՝ ի յոքնամանակն գոլոյ. (Անյաղթ ստորոգ.։)

Յոգնամանակագոյն եւ յոռի՞, եթէ սղամանակագոյն եւ վեհ գործիցեն զսեռս. (Պղատ. տիմ.։)

Տարբե՛ր է ունակութիւն ի տրամադրութենէ՝ վասն տեւողագոյն եւ յոգնամանակագոյնն գոլ։ Զայսոսիկ կամին ունակութիւնս ասել, որք են յոքնամանակագոյնք եւ դժուարաշարժագոյնք. (Արիստ. որակ.։)

Եթէ ոչ զգուշասցի (ջերման), յոքնամանակագոյն զնա իմանայ. (որ լինի եւ մ) (Մագ. ՟Հ՟Թ։)

Յոգնամանակեայ խաւարաւ ըմբռնեալ. (Սարկ. քհ.։)

Յոքնամանակեայ բաղձանացն լնուն իղձք. (Սկեւռ. ի լմբ.։)

Ունիցի հաստակառոյց յախորժակս զառաքինութիւնս, եւ յոգնամանակեան եղեալ ի նմին տարրասցի։ Դժուարաշարժս եւ յոգնամանակեանս. (Անյաղթ ստորոգ.։)