s.

ՅՈԲԵԼԻԿ ՅՈԲԵԼԻՔ. որ գրի եւ ՅՈԲԵԼԵԱՆ. Բառ յն. օվէլիսգօս, օվէլօ՛ս , ὁβελίσκος, ὁβελός obeliscus, obelus. Բուրգն. բրգաձեւ ինչ. կոթող. շամփուր. եւ նմանութեամբ՝ Նշանագիծ ի ձեւ շամփրոյ՝ ի նշանակ տարբերութեան կամ մթութեան առաջիկայ ընթերցուածոյն, ըստ վեցիջեան օրինակին Որոգինեայ ի Սուրբ Գիրս.

Յորում եւ զյոբելիկսն ետես, որք մինչեւ ցայժմ կան ի սարապեան տաճարին։ Հարցանէր, թէ զի՞նչ են յոբելիքս (կամ յոբելիքն). (Պտմ. աղեքս.։)

Յոբէլեանն է կէս գրոյ առ ի շեղ՝ ունելով ի ներքոյ ստիքս. (Վրդն. սղ. յռջբ։)

Բան՝ որ կրկին էր յօրինակին, եւ եօթանասունքն թողին, զայն Ովրիգէնէս աստեղբ նշանակեաց. եւ ուր պակասէրն եւ յաւելոյրն, յոբելիս արար. (Շիր. քրոն.։)