adj.

ՅԵՐԿԱՐԱԺԱՄԱՆԱԿ ՅԵՐԿԱՐԱԺԱՄԱՆԱԿԵԱՅ ՅԵՐԿԱՐԱԿԵԱՑ. πολυχρόνιος diuturnus, longaevus. որ եւ ԵՐԿԱՅՆԱԿԵԱՑ, ԵՐԿԱՐԱԿԵԱՑ. Որ կայ կամ կեայ ընդ երկար ժամանակ. բազմաժամանակեայ. եւ Երկայնակեաց.

Եթէ յերկարաժամանակ լինէիր։ Յերկարաժամանակեայ ապաշխարութեամբ ուղղել. (Մխ. առակ.։ Բրս. հց.։)

Յերկարակեաց զծնունդսն շնորհել, կամ առնել։ Յերկարակեաց եղեալ՝ մեռանի։ Եղկելի յերկարակեաց ծերութիւն ամպարշտաց. (Ագաթ.։ Վրդն. պտմ.։ Նախ. իմ.։)