adj.

ՅԱՐՈՒԹԻՒՆԱԿԻՑ կամ ՅԱՐՈՒԹԵՆԱԿԻՑ. Կցորդ յարութեանն Քրիստոսի.

Չարչարակից լինել, խաչակից, գերեզմանակից, ի ձեռն որոյ եւ յարութիւնակից. (Ածաբ. ըստ Կամրջ.։ եւ Լծ. կոչ.։)

Լեհ.

Իսկ

Մահակից եւ յարութենակից։