adj.

ՅԱՐԱՇԱՐԺ ՅԱՐԱՇԱՐԺԱՅԻՆ. cf. ՄՇՏԱՇԱՐԺ.

Դիւրին է կենդանւոյ կեալ ի միում տեղւոջ, իսկ յարաշարժ շնչոյ (հոգւոյ) նորա՝ անհնարին է. (Եղիշ. յես.։)

Ոչ յարաշարժ հանապազափոխ, այլ մշտակառոյց զսա հաստատէ. (Նար. ՟Հ՟Ե։)

Նա ի սիրտս բանաւորաց հրացեալ եւ յարաշարժ բեւեռ. (իբր միջամուխ հետզհետէ) (Արծր. ՟Ե. 11։)

Վերին բոլորին յարաշարժային. (Գանձ.։)