Յառաջելն. յառաջադիմութիւն.
Ո՛չ է յառաջումն՝ հանել զդեւս. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ։)
ՅԱՌԱՋՈՒՄՆ որպէս Յառաջադիմութիւն.
Գոհացան զաստուծոյի յառաջումն տղայոյա՝ վկայութեամբ աբասուն. (Վրք. հց. ձ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | յառաջումն | յառաջմունք |
accusatif | յառաջումն | յառաջմունս |
génitif | յառաջման | յառաջմանց |
locatif | յառաջման | յառաջմունս |
datif | յառաջման | յառաջմանց |
ablatif | յառաջմանէ | յառաջմանց |
instrumental | յառաջմամբ | յառաջմամբք |