s.

Յառաջելն. յառաջադիմութիւն.

Ո՛չ է յառաջումն՝ հանել զդեւս. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Զ։)

ՅԱՌԱՋՈՒՄՆ որպէս Յառաջադիմութիւն.

Գոհացան զաստուծոյի յառաջումն տղայոյա՝ վկայութեամբ աբասուն. (Վրք. հց. ձ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յառաջումն յառաջմունք
accusatif յառաջումն յառաջմունս
génitif յառաջման յառաջմանց
locatif յառաջման յառաջմունս
datif յառաջման յառաջմանց
ablatif յառաջմանէ յառաջմանց
instrumental յառաջմամբ յառաջմամբք