ՅԱՌԱՋԱՍԱՑՈՒԹԻՒՆ ՅԱՌԱՋԱՍԱՑՈՒՄՆ. cf. ՆԱԽԱՍԱՑՈՒԹԻՒՆ.
Ըստ յառաջասացութեան (կամ առաջասացութեան) ի սկզբանն՝ կատարեաց ի վախճանի. (Ագաթ.։)
Ախտարմողացն յառաջասացումն, որ են քաւդեայքն. (Խոր. ՟Բ. 67։)
Ոչ ածեալ զմտաւ զաստուածային զյառաջասացումն, այլ պարտեալ լինէր ի մահաբեր թիւնաւոր վիշապէն. (Գանձ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | յառաջասացումն | յառաջասացմունք |
accusatif | յառաջասացումն | յառաջասացմունս |
génitif | յառաջասացման | յառաջասացմանց |
locatif | յառաջասացման | յառաջասացմունս |
datif | յառաջասացման | յառաջասացմանց |
ablatif | յառաջասացմանէ | յառաջասացմանց |
instrumental | յառաջասացմամբ | յառաջասացմամբք |