ՄՏԱՐԿՈՒԹԻՒՆ ՄՏԱՐԿՈՒՄՆ. Ի միտ արկանելն. յուշարարութիւն. եւ Մտածութիւն. խորհուրդ.
Խորհին եւ զայս եւս՝ աստուծոյ մտարկութեամբ. (Փարպ.։)
Հարցափորձէ տարակուսութեամբ զխոհական մտարկումն. (Ոսկիփոր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մտարկումն | մտարկմունք |
| accusatif | մտարկումն | մտարկմունս |
| génitif | մտարկման | մտարկմանց |
| locatif | մտարկման | մտարկմունս |
| datif | մտարկման | մտարկմանց |
| ablatif | մտարկմանէ | մտարկմանց |
| instrumental | մտարկմամբ | մտարկմամբք |