ՄՇՏԱԿԱՅԻԼ. Միշտ կամ հաստատուն կալ, կայանալ.
Զսարսափելին զդաբիրա, յորում մշտակայեալ կայր արկղն կտակարանաց։ Ըստ մշտակայեալ անշարժութեան։ Պարք անմարմին լուսաւորաց պարառութեամբ մշտակայեալ։ Վերանալ ընդառաջ քրիստոսի, եւ այնպէս մշտակայիլ ի խորհուրդս, եւ այլն. (Անան. եկեղ։)