s.

ՄԻՋԱԳՈՅՔ կամ ՄԻՋԱԳՈԳՔ. κατὰ τὰ ἕντος interna, interiora. Միջին վայրք իբրեւ գոգ խորեալ, կամ ի ներքս կոյս շեղեալ.

Ձեւ մանեկի տիրապէս ի ծով եզերաց տեղիսն. յորս եղեն ի միջագոյսն մահկաբար (յն. լուսնաբար) խորացեալ՝ ընդունի ի խորշ զծովն. (Նիւս. երգ.։)