adj.

ՄԻԵՂԻՆԱԿ ՄԻԵՂԻՆԱԿԱՆ ՄԻԵՂԻՆԵԱԼ. Միեղէն (ըստ ՟Ա եւ ՟Բ նշ)

Միեղինակ միակին յերիցն։ Երկորակդ նկատեալ, միեղինակ ջահափայլեալ։ Ընդ միեղինական դասուցդ (կրօնաւորաց՝) ընդ երկնայինսն կցորդաբար։ Միակն միեղինեալ՝ հանդերձ առեցելովն մահացեալ. (Մագ. ՟Խ՟Դ. եւ ՟Ի՟Թ։ եւ Մագ. ոտ. խչ.։)