adv.

ՄԻԱՏԵՍԱԿԱԲԱՐ ՄԻԱՏԵՍԱԿԱՊԷՍ. cf. ՄԻԱՏԵՍԱԿ. իբր մ. μονοειδῶς, ἐνοειδῶς uniformiter.

Միակաւ ամենան թիւ միատեսակաբար նախագոյացաւ։ Միատեսակապէս յայսցանէ դարձեալ յիւր միակն ժողովի. (Դիոն.։)

Յորում ամենայն միատեսակաբար նախենթակացեալ եղեն. (Մաքս. եկեղ.։)