adv.

Որպէս միատարրապէս. միօրինակ. միապէս.

Զի մի՛ միատարրապէս համարելով զամենայն ժամանակս՝ անհոգք եւ ապերախտք շնորհացն աստուծոյ լիցուք. (Հ. կիլիկ.։)