adj. adv.

Միակ. միակի. զի մին իբրեւ բազմապատկեալ՝ մնայ տակաւին մի.

Հողն միապատիկ (ըստ համեմատութեան չափոյ այլոց տարերաց), ջուրն տասնապատիկ, օդն հարիւրապատիկ, հուրն հազարապատիկ։ Հուրն միապատիկ ծանր, օդն տասնապատիկ, ջուրն հարիւրապատիկ, հողն հազարապատիկ. (Մխ. այրիվ.։)