ՄԻԱՄԱՐՏԻԿ ԼԻՆԻՄ. ՄԻԱՄԱՐՏԻՄ. cf. ՄԵՆԱՄԱՐՏԻԼ.
Մինչ ընդ բազումս փորձի եւ ուսանի, յայնժամ կարասցէ միամարտիկ լինել եւ յաղթել. (Վրք. հց. ՟Գ։)
Կրկին անգամ միամարտիկն լինելոյ ընդ եփթաղեայ արքային։ Միամարտեալ (կամ մենամարտեալ) ընդ սպայակոյտ զօրուն. (Յհ. կթ.։)
Ե՛կ, միամարտեսցուք ես եւ դու. (Կաղանկտ.։)