Միակութիւն, միայնակութիւն. մէկ հատիկ ըլլալը՝ մնալը.
Կէտ ասի վասն մեկնականութեան. զի կէտ՝ մեկնականութեան է անուն, քանզի յո՛ր վայր եւ լինին (կէտք ծովու), սպառեն ուտելով. մինչ ի մինն գայ, որ հզօրն է քան զայլսն. (Վրդն. ծն.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | մեկնականութիւն | մեկնականութիւնք |
accusatif | մեկնականութիւն | մեկնականութիւնս |
génitif | մեկնականութեան | մեկնականութեանց |
locatif | մեկնականութեան | մեկնականութիւնս |
datif | մեկնականութեան | մեկնականութեանց |
ablatif | մեկնականութենէ | մեկնականութեանց |
instrumental | մեկնականութեամբ | մեկնականութեամբք |