μεγαλοπρεπέστερος, μεγαλοπρεπέστατος magnificentior, -ius, magnificentissimus. որ եւ ՄԵԾՎԱՅԵԼՉԱԳՈՅՆ. Առաւել կամ յոյժ մեծավայելուչ.
Ոչինչ ոչ երբէք որ քան զնա իմասցի պայծառագոյն եւ կամ մեծավայելչագոյն։ Այս է մեզ՝ որով չարչարիմք, մեծավայելչագոյն, զի ընդ աստուծոյ վտանգիմք. (Առ որս. ՟Ժ՟Գ. ՟Ժ՟Դ. (դարձեալ անդ, մեծավայելչագոյն. ա՛յլ ձ, մեծվայելչագոյն։))