adj.

Ուր իցէ շուք մեծ եւ սքանչելի. մեծաւ պատուով եւ փառօք.

Ձեռնագրեցին ... եւ մեծասքանչելաշուք յուղարկեցին զնա. (Բուզ. ՟Դ. 4։)