adj.

Առաւել մեծաբոյս. մեծապանծ. գերագոյն.

Ամենայն աւետարանչացն ձայն՝ մեծաբուսագոյն այլոցն հոգւոյն վարդապետութեանց. (Բրս. իսկզբանէ.)

յորմէ եւ (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ա։)

Ամենայնի այլոց հոգւոյն վարդապետութեանց մեծաբուսագոյն են աւետարանչացն ձայնք. (ուր գրի վրիպակաւ եւ մեծազբօսագոյն։)