s.

μεγαλοφυΐα naturae eminentia, praestantia, magnanimitas. որ եւ ասի ՄԵԾԱԲՈՒՍՈՒԹԻՒՆ. Մեծութիւն բնութեան. մեծաբունն՝ մեծաբոյսն գոլ. մեծն լինել ի բնէ. մեծանձնութիւն, եւ ընդաբոյս գերազանցութիւն. ազնուականութիւն. լաւութիւն.

Իբրու փոքր եւ անարժան մարդոյն մեծաբնութեան։ Վասն գերազանցութեան եւ մեծաբնութեան. (Նիւս. կազմ.։ Կիւրղ. գանձ.։)

adj.

Կամ իբր ա. Մեծաբուն. մեծաբարոյ.

Պղատոնի իմաստասիրի լուեալ, եթէ մեծաբնութիւն է դիոնեսիոս սիկիլացւոց բռնաւորն, նաւարկեաց առ նա. (Նոննոս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մեծաբնութիւն մեծաբնութիւնք
accusatif մեծաբնութիւն մեծաբնութիւնս
génitif մեծաբնութեան մեծաբնութեանց
locatif մեծաբնութեան մեծաբնութիւնս
datif մեծաբնութեան մեծաբնութեանց
ablatif մեծաբնութենէ մեծաբնութեանց
instrumental մեծաբնութեամբ մեծաբնութեամբք