s.

Մարտ. կռիւ. դիմամարտութիւն.

Ոյք ի չար հոգւոյն շարժեցան մարտակռուութիւնս մարդասէր հոգւոյն. (Լմբ. հանգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մարտակռուութիւն մարտակռուութիւնք
accusatif մարտակռուութիւն մարտակռուութիւնս
génitif մարտակռուութեան մարտակռուութեանց
locatif մարտակռուութեան մարտակռուութիւնս
datif մարտակռուութեան մարտակռուութեանց
ablatif մարտակռուութենէ մարտակռուութեանց
instrumental մարտակռուութեամբ մարտակռուութեամբք