Մարտ. կռիւ. դիմամարտութիւն.
Ոյք ի չար հոգւոյն շարժեցան մարտակռուութիւնս մարդասէր հոգւոյն. (Լմբ. հանգ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | մարտակռուութիւն | մարտակռուութիւնք |
accusatif | մարտակռուութիւն | մարտակռուութիւնս |
génitif | մարտակռուութեան | մարտակռուութեանց |
locatif | մարտակռուութեան | մարտակռուութիւնս |
datif | մարտակռուութեան | մարտակռուութեանց |
ablatif | մարտակռուութենէ | մարտակռուութեանց |
instrumental | մարտակռուութեամբ | մարտակռուութեամբք |