adv.

ՄԱՐԴԿՕՐԻՆԱԲԱՐ ՄԱՐԴԿՕՐԻՆԱԿԱԲԱՐ ՄԱՐԴԿՕՐԻՆԱԿԱԳՈՅՆ. cf. ՄԱՐԴԿՕՐԷՆ. որպէս մ.

Մարդկօրինաբար ձեւացուցանէ զբանն. (Իգն.։)

Մարդկօրինակագոյն ասեն զփրկչէն աստուածային գիրք։ Մարդկօրինակագոյն երբեմն խօսելն նորա. (Կիւրղ. գանձ.։)

adj.

Եւ որպէս ա.

Ի նոյն յարմարէ եւ զմարդկօրինակաբար սնունդն նորա. (Ճ. ՟Ժ.։)

Առնու զքաղցն եւ զծարաւն եւ զամենայն մարդկօրինակագոյնսն (կամ մարդկօրինագոյնսն)։ Յաստուածավայելուչսն եւ ի մարդկօրինակաբարսն. (Լծ. ածաբ.։ Գր. տղ. թղթ.։)