s.

Դիպողութիւն վիակի մարդոյ. եւս եւ Մարդկային սխալականութիւն. եւ ըստ յետնոյս գրի.

Վասն զի աստուած էր աճառաբար մարմնացեալ, բարւոյն էր գիտակ, եւ ի մարդավայելչութենէն ազատ գոյր յատուկ. (Կիւրղ. ղկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մարդավայելչութիւն մարդավայելչութիւնք
accusatif մարդավայելչութիւն մարդավայելչութիւնս
génitif մարդավայելչութեան մարդավայելչութեանց
locatif մարդավայելչութեան մարդավայելչութիւնս
datif մարդավայելչութեան մարդավայելչութեանց
ablatif մարդավայելչութենէ մարդավայելչութեանց
instrumental մարդավայելչութեամբ մարդավայելչութեամբք