ՄԱՏՈՒՑՈՂՈՒԹԻՒՆ կամ ՄԱՏՈՒՑՈՂԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ. τὸ προσαγωκικόν quod conducit. Իբր Մատուցումն. նուիրումն. եւ Յառաջ մատուցիչ զօրութիւն.
Իսկ զքահանայական զարդս (հրեշտակաց՝ իմա՛ որպէս) յաստուածայինսն եւ խորհրդականսն տեսութիւնս մատուցողութիւն (կամ մատուցողականութիւն). (Դիոն. երկն.։ Շ. հրեշտ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | մատուցողութիւն | մատուցողութիւնք |
accusatif | մատուցողութիւն | մատուցողութիւնս |
génitif | մատուցողութեան | մատուցողութեանց |
locatif | մատուցողութեան | մատուցողութիւնս |
datif | մատուցողութեան | մատուցողութեանց |
ablatif | մատուցողութենէ | մատուցողութեանց |
instrumental | մատուցողութեամբ | մատուցողութեամբք |