ՄԱՏՈՒՑՈՂՈՒԹԻՒՆ կամ ՄԱՏՈՒՑՈՂԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ. τὸ προσαγωκικόν quod conducit. Իբր Մատուցումն. նուիրումն. եւ Յառաջ մատուցիչ զօրութիւն.
Իսկ զքահանայական զարդս (հրեշտակաց՝ իմա՛ որպէս) յաստուածայինսն եւ խորհրդականսն տեսութիւնս մատուցողութիւն (կամ մատուցողականութիւն). (Դիոն. երկն.։ Շ. հրեշտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մատուցողականութիւն | մատուցողականութիւնք |
| accusatif | մատուցողականութիւն | մատուցողականութիւնս |
| génitif | մատուցողականութեան | մատուցողականութեանց |
| locatif | մատուցողականութեան | մատուցողականութիւնս |
| datif | մատուցողականութեան | մատուցողականութեանց |
| ablatif | մատուցողականութենէ | մատուցողականութեանց |
| instrumental | մատուցողականութեամբ | մատուցողականութեամբք |