s.

Մատաղ կենդանի կամ տունկն, որոց պտուղն է յուսալի.

Զմատաղենիսն, եւ զհատի (կամ զհասի) վերայսն առնուն գեղականքն, եւ վարձուն նահապետի, եւ աւերեն զվանսն։ Բաց ի մատաղենացն. (Կանոն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մատաղենի մատաղենիք
accusatif մատաղենի մատաղենիս
génitif մատաղենի մատաղենեաց
locatif մատաղենւոյ մատաղենիս
datif մատաղենւոյ մատաղենեաց
ablatif մատաղենւոյ մատաղենեաց
instrumental մատաղենեաւ մատաղենեաւք