s.

Միս մատաղոյ՝ ըստ ՟Բ նշ.

Են ոմանք ի տգիտաց քահանայից, որ (ի նաւակատիս) հրաման տան ի մատաղամսոյ կերակրիլ, եւ յայլ մսոյ զատիլ. որ ոչ է հաճոյ իմաստնոց. զի մի է մատաղամիս եւ խառնամիս առ հեշտութիւն մարմնոյ. (Տօնակ.։)