ՄԱՍՏՆՈՒԹԻՒՆ կամ ՄԱՍՏՈՒԹԻՒՆ. որ եւ ՄԱԶԴՈՒԹԻՒՆ. Հաստ կամ հաստուն գոլն. հաստատութիւն. ամրութիւն.
Պարծեցաւ հպարտացաւ համան ի մեծութեան իւրում, եւ ոչինչ օգտեաց նմա. եւ մաստնութիւնն զնա ոչ փրկեաց. (Մծբ. ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մաստնութիւն | մաստնութիւնք |
| accusatif | մաստնութիւն | մաստնութիւնս |
| génitif | մաստնութեան | մաստնութեանց |
| locatif | մաստնութեան | մաստնութիւնս |
| datif | մաստնութեան | մաստնութեանց |
| ablatif | մաստնութենէ | մաստնութեանց |
| instrumental | մաստնութեամբ | մաստնութեամբք |