adj.

Որոյ սիկն է նուրբ. սկախառն. հիւթաւոր ըստ իմիք. կամ իբր մանրասիք՝ օդով խառն, հողմախառն.

Ընդ անգայտութեան ցան եւ ցիր հողոյն երկրի խառնեալ մանրասիկ խոնաւութիւն ջուրց։ (Յատակ ծովու) ճնշի իբր ի մամուլս մանրասիկ խոնաւութեան ջուրց ի վեր կոյս. (Շիր.։)