hy    |   fr

Մանկահեղձոյց

adj.

ՄԱՆԿԱՀԵՂՁ ՄԱՆԿԱՀԵՂՁՈՅՑ. Հեղձուցիչ մանկան կամ զաւակի իւրոյ (մայր), կամ օտարաց (որպէս փարաւոն).

Զի դու մայր ես մանկահեղձ, եւ հայր ես որդէկոտոր. (Մարաթ.։)

Զմանկահեղձոյցն (լինելոյ) տային տոկոսիս՝ յանդնդապտոյտ խորսն ամայանալով (կամ ամալով). (Սկեւռ. աղ.։)